کد مطلب:312294 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:219

پرواز با فرشتگان
آن گاه كه عباس (ع) در واقعه ی كربلا، خود را فدای سیدالشهدا (ع) كرد و بلایی سترگ (قطع دستان) را بر جان پذیرا شد، خداوند نیز به پاداش آن، وی را هم بال ملائك نمود. آن گونه كه دستان آدمی در انجام كارهای روزمره ی دنیایی، نقش مؤثر و مهمی ایفا می كند، دو بال بهشتی نیز برای ساكنان دیار قدس ارزشمند و كارساز است. دو بال ملكوتی كه پاداشی هم سان با بلای عباس (ع) و جزایی متناسب با جانبازی اوست، در حیات آن سویی ابوالفضل (ع) بسی ارجمند و كارآمد است.

دو بال پرواز در بهشت برین خدا، جایگاهی كه از قید زمان و حصر مكان آزاد است، چگونه برای عباس (ع) كارساز است؟ پر پرواز در جهان مادی برای حركت صعودی و انتقال مكانی است. پس شاید بتوان گفت بال های بهشتی نیز برای انتقال و صعود است، اما نه صعود مكانی؛ بلكه آن گونه كه به قاری قرآن در بهشت گفته می شود «اقرء و ارق؛ بخوان و بالا رو» [1] ، عباس (ع) و جعفر بن ابی طالب مراحل و مراتب قرب خداوندی را به كمك دو بال ملكوتی طی می كنند [2] .




[1] الكافي، ج 2، ص 606.

[2] اين نكته را مرحوم شيخ محمد حسين اصفهاني در الانوار القدسية، ص 140 چنين آورده است:



عنقاء قاف المجد و الفخار

جعفر النعوث بالطيار



بل و هو الطيار في جو الازل

فلا يزال راقيا و لم يزل.